خاطره سازی
خاطره نوسی برای راه افتادن دست برای نوشتن خیلی کمک میکنه.
3 نوع خاطره(اتفاقات) داریم: فردی.جمعی.جهانی
فردی: که مربوط به خاطرات شخصی و خصوصی فرده.
جمعی: تنها گروهی از مردم شامل اون میشن.مثلا دهه شصتی ها با مدرسه موشها خاطره دارن.
جهانی: مواردی که تمام جهان از وجود اون اتفاق خبر دارن و دستخوش تغییر شدن.مثل جنگ جهانی دوم.
اگه کسی از خاطره فردی استفاده کنه،داره از زندگی خودش برای دیگران پرده برمیداره و به نمایش اون دعوتشون میکنه
گاهی خاطره، جمعیه. یعنی اتفاقی خاص ، تنها برای گروهی خاص افتاده که حالا با ارجاع به اون موضوع، تنها اون عده خاص متوجه موضوع میشن و اون اتفاق جذابه. مثل کارتون مدرسه موشها که برای دهه شصتی ها جذابیت خاصی داره اما نسل دهه 90 تنها برای سرگرمی آنی نه چندان جذاب بهش نگاه میکنه
بعضی خاطرات هم هستن که جهانی اند.مثل اتفاقات جنگ جهانی دوم و تاثیرات مخربی که بر کشورها داشت.یا ریاست جمهوری ترامپ که موج مخالفت عجیبی تو کل دنیا ایجاد کرد
هرچقدر با دیگران، خاطرات جمعی و جهانی بیشتری داشته باشیم، راه گفتگو و تعامل بهتری برای برقراری ارتباط خواهیم داشت.
پس چه بهتر که خاطرات جمعی عمیق بسازیم.
