هنرپیما

۳ مطلب با موضوع «ادبیات» ثبت شده است

مرغ آمین

قسمتای اول فصل 1 سریال شهرزاد بود که تو کافه ، فرهاد گردنبندی رو به شهرزاد هدیه میده به نام مرغ آمین.

و شروع میکنه به خوندن شعری که بعدا میفهمیم بخشی از شعر مرغ آمین نیما یوشیج بوده

برای دریافت شعر کامل کلیک کنیددریافت

مرغ آمین با صدای فرهاد:


راستش هیچ وقت زبان شعری نیما رو دوست نداشتم. با اینکه میدونستم چه آدم خاص و قوی و خوشفکری بوده که قواعد دست و پاگیر مفتعلن مفتعلن رو کنار زده ،محتوا رو بر شاکله ترجیح داده و یه تنه جلوی هزاری متحجر ایستاده اما زبان متکلف و واژگان زمختشو هیچ وقت دوست نداشتم.
اصلا اگر خودم شعر رو بخونم، هیچ وقت نمیفهمم چی میگه بس که ذهنم دنبال خوانش صحیح عبارات میره.
تو کتاب زبان فارسی سوم دبیرستان نمونه شعری از نیما داشتیم:
نازک آرای تن ساق گلی
که به جان اش کشتم
و به جان دادم اش آب
ای دریغا به برم می شکند

نه تنها لقمه رو دور دهن میپیچونه، که تشیبیهات و استعاراتی وارد میکنه که هیچ لزومی نداره و ذهن رو از موضوع اصلی منحرف میکنه.
آخه لعنتی! مصرع اول رو اگه معلممون نخونده بود، چقدر طول میکشید تا حدس بزنم و به مقصود تویِ شاعر برسم؟!
گرچه تمام مفاهیمی که نیما برای اشعارش استفاده میکنه، حقیقتا قابل ستایش و بینظیره اما زبان بیان برای انتقال مفهوم بی تاثیر نیست.
شعر آی آدمها ، میتراود مهتاب ، مرغ آمین و .... جانِ مفاهیمی رو در شعر بازتاب میدن که کمتر شاعر معاصری همت گماشته
از شاعران هم عصر و شبیه به نیما ، اخوان رو میشه نام برد

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

شعرهای اخوان هم سخت و زمخت و پرطمطراق هست اما نه دیرفهم...واقعا شعرای نیما در رسوندن مفهوم تاخیر داره
و همین باعث شده برای من دوست داشتنی نباشه.
اما سریال شهرزاد باعث شد این شاعرِ سخت بیان هم، در نظر من، شیرین جلوه کنه...
چه چیز قشنگتر از اینکه مفاهیم فولکور فرهنگم انقدر خواستنی و زیبا به وجودم تزریق بشه بدون اینکه کوچکترین سختی ازش حس کنم؟
بشنوید آهنگ مرغ آمین در قسمت آخر فصل3

خاطره سازی

خاطره نوسی برای راه افتادن دست برای نوشتن خیلی کمک میکنه.

3 نوع خاطره(اتفاقات) داریم: فردی.جمعی.جهانی

فردی: که مربوط به خاطرات شخصی و خصوصی فرده.

جمعی: تنها گروهی از مردم شامل اون میشن.مثلا دهه شصتی ها با مدرسه موشها خاطره دارن.

جهانی: مواردی که تمام جهان از وجود اون اتفاق خبر دارن و دستخوش تغییر شدن.مثل جنگ جهانی دوم.


اگه کسی از خاطره فردی استفاده کنه،داره از زندگی خودش برای دیگران پرده برمیداره و به نمایش اون دعوتشون میکنه

گاهی خاطره، جمعیه. یعنی اتفاقی خاص ، تنها برای گروهی خاص افتاده که حالا با ارجاع به اون موضوع، تنها اون عده خاص متوجه موضوع میشن و اون اتفاق جذابه. مثل کارتون مدرسه موشها که برای دهه شصتی ها جذابیت خاصی داره اما نسل دهه 90 تنها برای سرگرمی آنی نه چندان جذاب بهش نگاه میکنه

بعضی خاطرات هم هستن که جهانی اند.مثل اتفاقات جنگ جهانی دوم و تاثیرات مخربی که بر کشورها داشت.یا ریاست جمهوری ترامپ که  موج مخالفت عجیبی تو کل دنیا ایجاد کرد


هرچقدر با دیگران، خاطرات جمعی و جهانی بیشتری داشته باشیم، راه گفتگو و تعامل بهتری برای برقراری ارتباط خواهیم داشت.

پس چه بهتر که خاطرات جمعی عمیق بسازیم.

شعر مسکوت، شعر متکلم، رسالت شعر چیست؟

عنوان مقاله ای که با نام فرهاد دماوندی در مجله چاپ شد.

تصویر رو بزرگ کردم. متن کاملا بی ربط به عنوان بود.

ولی حقیقتا عنوان فریبنده ای داشت؛ شعر مسکوت، شعر متکلم، رسالت شعر چیست...؟

از اینجا مقاله ای در روزنامه شرق درخصوص این عنوان بخوانید